دستانت رو دور گردنم حلقه کن این دوست داشتنی ترین شالگردن شب های سرد من است ؛ باور کن
* * *
من درختت میمونم … تو تبر هم که بشی و بخوای منو قطع کنی ، آخرش یا دستمال میشم واسه اشک چشمات یا قلم و کاغذ میشم واسه دلتنگیات !
* * *
آرزو کن با من که اگر خواست زمستان برود گرمی ِ دستِ تو اما باشد آرزو کن با من “ما” ی ما ” من” نشود سایه ات از سر ِ تنهاییِ من کم نشود . . .
* * *
تبادل
لینک هوشمند
